زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول





اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اذن در نقل حدیث، در صورتی که مورد اجازه، مجهول باشد، گفته می‌شود.


۱ - تعریف



اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول، مانند این که شیخ روایت بگوید: "اجرتک کتاب السنن" به تو اجازه دادم که کتاب سنن را نقل کنی. در این جا مجاز فیه که "کتاب سنن" می‌باشد معلوم نیست کدام یک از کتب سنن وی است. این صورت را گروهی از باب این که اجازه به مجهول است باطل دانسته‌اند.
[۲] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۸.


۲ - مستندات مقاله



در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:

سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی.    
• علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه.
مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه.    

۳ - پانویس


 
۱. سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی، ج۱، ص۴۵۴.    
۲. علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۸.
۳. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۳، ص۱۲۰.    


۴ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۲.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.